البته میتوان گفت تقریباً تاریخچه نان سوخاری با تاریخچه نان یکی است و نمیتوان چندان تاریخچه این دو را از هم جدا کرد. قدیمیترین شواهد باستان شناسی از آرد به حدود ۳۰۰۰۰ سال قبل بر میگردد و احتمالاً مردم در آن زمان نانهای مسطح درست میکردند.
در کنار اینکه نان غذای اصلی در بسیاری از تمدنها است، نان آیینی گاهی اوقات به عنوان پیشکشی به خدایان در یونان باستان مورد استفاده قرار میگرفت. گندم و جو تعدادی از اولین محصولاتی بودند که در هلال حاصلخیز اهلی شدند.
برخی از اولین محصولاتی که کشت شدند گندم و جو بودند و اگر چه این محصولات به اندازه سایر منابع غذایی مغذی نبودند، نان – حاصل غلات – تعداد بیشتری از مردم را تغذیه میکرد.
نان سوخاری نان برش خوردهای است که در اثر حرارت تابشی قهوهای شده است. قهوهای شدن نتیجه واکنش Maillard است که طعم نان را تغییر میدهد و آن را سفتتر میکند.
گرما میتواند به کره کمک کند تا به نقطه ذوب خود برسد و رویه سفت آن نیز کمک میکند راحتتر روی آن پخش شود. برشته کردن یک روش رایج برای خوش طعمتر کردن نان بیات است. نان را با استفاده از توستر یا اجاق برشته میکنند.
کره یا مارگارین و مواد شیرین مانند مربا یا ژله را معمولاً روی نان سوخاری میمالند. از نظر منطقهای، مواد خوش مزهای مانند کره بادام زمینی یا عصاره مخمر نیز ممکن است محبوب باشند. نان سوخاری یک غذای رایج صبحانه است.
نان سوخاری ممکن است همراه با غذاهای خوش مزه مانند سوپ یا خورش نیز باشد، یا میتوان آن را با موادی مانند تخم مرغ یا لوبیا پخته برای تهیه یک غذای سبک استفاده کرد. یک ساندویچ همچنین ممکن است از نان برشته شده استفاده کند. در مطلب نان سوخاری چیست؟ با این نان آشنا شدیم. در این مطلب برای آشنایی با تاریخچه نان سوخاری با “نان بامبو” همراه باشید.
تاریخچه نان سوخاری
نانی که امروزه میخوریم اولین بار از مصر باستان سرچشمه گرفته است. مصریها دریافتند که خمیری که مدتی بیرون بماند، پف میکند و وقتی پخته میشود، بافت خمیر تغییر میکند و حالت ور آمده آن را حفظ میکند.
در تاریخچه نان سوخاری به اینجا میرسیم که نان خمیر مایه نان سبکتری بود که بسیار زیباتر از نانهای تخت در نظر گرفته میشد. فقط یک مشکل وجود داشت: برای مدت طولانی در گرمای بیابان رها میشد، سخت میشد و خوردن آن سخت میشد.
این ما را به منشأ نان سوخاری میرساند. این احتمال وجود دارد که نان سوخاری به عنوان روشی برای حفظ نان برای صبحانهای خوشمزه که با کره و مربا پوشانده شده، به وجود آمده باشد. برشته کردن یا حتی قهوهای شدن نان برشته شده به ماندگاری طولانیتر آن کمک میکند و بنابراین میتوان آن را ذخیره کرد.
رسم برشته کردن نان در امپراتوری روم رایج شد. اولین نانها را احتمالاً با گذاشتن آنها در مقابل آتش روی یک سنگ داغ برشته میکردند.
بعداً دستگاههای سادهای برای برشته کردن نان در آتش ساخته شدند، مانند قابهای سیمی برای پخت یکنواختتر نان تست، یا حتی چوبهایی مانند آنهایی که امروزه برای برشته کردن مارشمالو روی آتش استفاده میکنیم. این وسایل قابهایی بودند که اجازه میدادند نان به طور یکنواخت بپزد.
در ادامه تاریخچه نان سوخاری میرسیم به اولین توستر برقی در سال ۱۸۹۳ که توسط آلن مک مسترز اسکاتلندی اختراع شد و نان را سوخاری میکرد، اما چندان محبوب نبود.
سیم کشی آهن آن اغلب ذوب میشد و خطر آتش سوزی ایجاد میکرد. این در صورتی بود که مردم اصلاً نمیتوانستند از توستر استفاده کنند، چرا که برق در این زمان گسترده نبود.
در سال ۱۹۰۵ دو مخترع شیکاگو آلیاژی ساختند که در برابر آتش بسیار مقاوم بود. همچنین چندین توستر برقی مختلف در همان زمان اختراع شدند. این توسترها فقط میتوانستند یک طرف نان را یکباره برشته کنند و سپس نان را باید برگرداند.
پیشرفتهای بعدی شامل نان تست خودکار (ساخته شده در سال ۱۹۱۳) و توستر نیمه اتوماتیک بود که هنگام پخت نان عنصر گرمایش را خاموش میکرد. توستر پاپ آپ زمانبندی شده “مدرن” در سال ۱۹۱۹ ساخته شد.
در تاریخچه نان سوخاری یکی از اولین اشارهها به نان سوخاری در کتابی مربوط به سال ۱۴۳۰ بود که در دستور غذای Oyle Soppy چاپ شد. دستور غذای Oyle Soppy، یک غذای پیاز چاشنی شده در یک گالن آبجو کهنه و یک پیمانه روغن بود.
در سالهای ۱۴۰۰ و ۱۵۰۰ پس از استفاده از نان سوخاری به عنوان طعم دهنده برای نوشیدنیها دور ریخته میشد یا آن را میخوردند.
در دهه ۱۶۰۰، نان سوخاری هنوز به عنوان چیزی برای نوشیدن در نظر گرفته میشد.
شکسپیر در نمایشنامه خود به نام همسران شاد ویندزور در سال ۱۶۰۲ این جمله را به فالستاف میدهد: «برو برای من یک کیسه بیاور، یک نان سوخاری در آن قرار بده».
نان سوخاری حداقل از دهه ۱۸۵۰ به عنوان عنصری از غذاهای تند آمریکایی استفاده شده است.
برشته کردن یک روش رایج برای خوش طعم تر کردن نان بیات است.