نان بربری چیست؟
نان بربری نوعی نان سنتی مسطحی است که پخت آن در ایران مرسوم است و به هر دو شیوهٔ سنتی و صنعتی تولید می‌شود.
نام این نان برگرفته از نام ایل بربر (هزاره) است که در مرز بین ایران و افغانستان زندگی می‌کردند. در اواخر دوران قاجار چند بربر پخت این نان را در تهران آغاز کردند و آن را رواج دادند.
این نان با آرد گندم، آب، نمک، مخمر صنعتی و یا خمیرترش طی فرایندهای تخمیر تهیه شده و پس از شکل‌دهی به صورت خاص خود بر روی سطح داغ پخته می‌شود.
شکل ظاهری نان بربری در حال حاضر به شکل بیضی به طول ۷۰ الی ۸۰ سانتی‌متر و عرض ۲۰ الی ۳۰ سانتی‌متر و به ضخامت ۳ الی ۳/۵ سانتی‌متر به صورت سنتی و ماشینی پخت می‌شود.
طعم و بوی ویژه این نان که نان بربری را از سایر نان‌ها متفاوت می‌کند، ناشی از استفاده از ترکیب آب و مقدار کمی جوش شیرین است که نانوا قبل از قرار دادن نان روی کوره روی آن می‌مالد. این مایع باعث ماندگاری، کاهش سرعت بیات شدن، افزایش درخشندگی، ظاهر مطلوب این نان می‌شود.
همچنین گاهی در حین پخت این نان، مقداری کنجد به آن اضافه می‌شود. انجام این کار موجب می‌شود به جای مزه‌ی شیرین و دلخواه و دوست داشتنی نان بربری، فقط مزه‌ی کنجد را در دهان احساس کنید.
از نظر ارزش غذایی حدود ۱۰۰ گرم نان بربری ۲۶۰ کیلوکالری یعنی ۴۰ تا ۵۰ درصد انرژی تولید کرده و ۴۵ درصد پروتئین و ۳۰ درصد کلسیم و فسفر و گاهی ۶۰ درصد کلسیم بدن را تأمین می‌کند.