امروزه نان باگت در سراسر جهان به عنوان یکی از نمادهای تمدن، فرهنگ و هویت کشور فرانسه شناخته می‌شود. چرا که باگت در نوامبر ۲۰۱۸ در فهرست میراث فرهنگی ناملموس فرانسه قرار گرفته است.
سادگی فوق‌العاده دستور پخت باگت، امکان داشتن طیف گسترده‌ای از طعم‌ها را با این نان فراهم می‌کند. فرانسوی‌ها نان را بسیار جدی می‌گیرند و پاریسی‌ها هم از این قاعده مستثنی نیستند.
طوری که برخی از مردم فرانسه برای پیدا کردن یک باگت پاریسی عالی حاضر هستند راهی طولانی را طی کنند. حتی در پاریس وقتی که افراد به یک آپارتمان جدید نقل‌مکان می‌کنند، معمولاً یک تا دو هفته اول را صرف گشت‌وگذار در نانوایی‌ها اطراف خانه‌شان می‌کنند، تا بهترین باگتی مدنظرشان را در اطراف‌شان پیدا کنند.
نان باگت در واقع نوعی نان مخصوص ساندویچ می‌باشد که اصولاً در میان برخی از ایرانی‌ها به نان ساندویچ هم مشهور است. در ادامه برای آشنایی بیشتر با نان باگت و اینکه ببینیم نان باگت چیست؟ با “نان بامبو” همراه باشید.
نان باگت چیست؟
نان باگت (Baguette) یک نوع نان باریک است که اصالتاً فرانسوی بوده و معمولاً با استفاده از خمیر پایه نازک پخته می‌شود. این نان با درازای آن و پوسته ترد آن نیز قابل تشخیص است.
این نان در برخی مناطق به نام نان فرانسوی هم شناخته می‌شود. نان باگت یکی از نمادهای اصلی هویت فرانسوی بوده و پس از انقلاب در این کشور متولد شده است.
با توجه به اینکه درازای نان باگت از پهنای آن بیشتر است، به راحتی قابل تشخیص است. یک نان باگت استاندارد قطری در حدود ۵ یا ۶ سانتی‌متر دارد و معمولاً طول آن در حدود ۳۵ سانتی‌متر است. یا اینکه می‌تواند طولی در حدود ۱ متر هم داشته باشد.
از آنجا که نان باگت از آرد بیخته شده (بدون سبوس) پخته می‌شود، سفید و خوش‌طعم است. نان‌های حجیم به علت فرایند تولید و تخمیر کامل، قابلیت هضم راحتی دارند و املاح مغذی و کلسیم موجود در نان کاملاً جذب بدن می‌شود و در معده ایجاد ترشی نمی‌کند.
از نان باگت‌های کوتاه‌تر برای تهیه انواع ساندویچ استفاده می‌کنند. همچنین می‌توان این نان را برش زده و همراه با پنیر یا مواد دیگر مصرف نمود.
نوعی صبحانه سنتی در کشور فرانسه، از نان‌های باگت برش زده تهیه می‌شود که روی نان را با مربا پوشانده‌اند و در کاسه محتوی قهوه یا شکلات داغ قرار می‌دهند تا قبل مصرف کاملاً نرم شود.
نان باگت همان‌طور که گفته شد اصالت آن ریشه فرانسوی دارد و در زمان پادشاه فرانسه، لویی چهاردهم به صورت قرص‌های بلند و مستطیل شکل پخت می‌شد. این نان همچنین به عنوان یکی از نشانه‌های تمدن و فرهنگ کشور فرانسه شناخته شده است.
در اواخر سال ۱۸۹۸ نان باگت جزوی از رکن‌های اصلی صبحانه فرانسوی‌ها بود. پخت نان باگت، به شکلی که امروزه مرسوم است، در اوایل ۱۹۲۰ میلادی آغاز شد. البته با این تفاوت که طول این نوع نان‌ها بسیار بلندتر از طول باگت‌های امروزی بوده است.
در این نان‌ها از هیچ نوع مواد نگهدارنده شیمیایی و جوش شیرین استفاده نمی‌شود و ماندگاری بالا دارند. طبق قوانین موجود در فرانسه، نمی‌توان به نان روغن یا چربی اضافه کرد.
به عنوان مثال، نان باگت فرانسوی باید از آب، آرد، مخمر و نمک تهیه شود و مقدار کمی از بهبود دهنده خمیر مجاز می‌تواند در آن باشد. اما نان ایتالیایی اغلب حاوی کمی شیر، روغن زیتون و گاهی شکر در محتویات آن است.
فرق اصلی نان باگت و نان ساندویچی ایرانی در این است که نان باگت فرانسوی رنگی تیره‌تر دارد و با آرد پر از سبوس تهیه می‌شود، اما نان ساندویچی ما ایرانی‌ها از آرد سفید به همراه گاهاٌ جوش شیرین و برخی روغنی جات تهیه می‌شود.
نکته مهم درباره خوردن باگت این است که پس از اولین گاز گرفتن، باگت را با حرکت سریع از دهان جدا کنید. همچنین موقع خوردن هم از دستان و هم از دندان‌های خود استفاده کنید. آن را با دندان‌های عقب بجوید. ممکن است جویدن پوسته سخت باشد، اما قسمت داخلی آن واقعاً نرم است.
چند کار خلاقانه روی نان باگت
هر چند که می‌توانید نان باگت را به تنهایی یا با روغن زیتون یا سرکه بالزامیک میل کنید، اما راه‌هایی هم برای ترکیب آن با سایر مواد وجود دارد.
محبوب‌ترین چیزی که می‌توانید آن را با نان باگت جفت و جور کرده و میل کنید، شامل گوجه فرنگی، سیر، روغن زیتون و ریحان برای تهیه بروشتا است.
از دیگر کاربردهای رایج نان‌های باگت استفاده از آن برای تهیه نان سیر است. اگر با نان باگت کهنه سروکار دارید، بهتر است از آن برای تهیه کروتان که نوعی نان سیر با جعفری و روغن زیتون استفاده کنید.
برای یک کار خلاقانه‌تر روی نان باگت هم می‌توانید آن‌ها را به شکل پودینگ نان یا حتی ساندویچ‌های فانتزی درآورید، تا از غذا خوردن در خانه‌تان لذت بیشتری ببرید. اما باز هم به خاطر داشته باشید که با نان باگت هیچ محدودیتی برای تخیل شما وجود ندارد.